Relacja ze spotkania "Uszyj Jasia"

Miało nas być więcej zdecydowanie więcej ale jak wiadomo jak przychodzi co do czego zostają te z największymi serduchami, najbardziej do pracy chętne z największym zapałam i NAJFAJNIEJSZE po prostu.

Ja chciałam koleżankom zrobić po małej niespodziance i wyhaftowałam każdej pierwszą literkę imienia na małej przywieszce do nożyczek

I trochę mi smutno, że nie mogłam rozdać wszystkim, rozumiem osoby które mi dały znać że nie mogą jednak te które po prostu przestały się odzywać nie :(

No nic moja Ala myślę że najmłodsza uczestniczka uszyj jasia już od 5 rano była gotowa, zwróćcie uwagę na zawartość bagażnika w rowerku tak to nożyczki

Sprawdziła też czy jej maszyna do szycia działa

Okazało się że wszystko jest gotowe i można ruszać w akcję

Cudowne dziewczyny
Beata
Urbasia 
Sputniczek
zarażały dobrym humorem, werwą i energią do pracy

I choć w bibliotece obowiązuje cisza, to my miałyśmy wczoraj wolne od tego zakazu bo nasze maszyny do szycia chodziły nieustannie szyjąc coraz to nowe jasie. Powiem więcej niesamowicie miło szyje się wśród książek. Pragnę podziękować pani dyrektor oraz Pani która spędziła tam z nami sobotę i była przesympatyczna wspierając nas w naszych działaniach.

Ala była niesłychanie grzeczna i bardzo pomocna

A kiedy  wybiła godzina 13.00 i czas było się zbierać Ala stwierdziła "To już koniec, niemożliwe przenosimy się do nas"

Na pomoc przyszła nam specjalistka od prasowania Sylwia z Bratkowa
I tak nasz salon stał się prawdziwą szwalnią

Alicja oczywiście pilnowała co by się materiał nie przesuwał podczas krojenia

Następnie odbyło się profesjonalne liczenie jasiów

I się okazało że czteri i pół kobiety w jeden dzień mogą ich uszyć całą kupę

Uszyłyśmy:
16 jasiów o wymiarach 40x40
17 jasiów o wymiarach 60x40
16 janów o wymiarach 60x70
6 wielkich janów o wymiarach 80x70

Podsumowując 55 jasiów poleci do szpitala dziecięcego w Warszawie przy ul. Kopernika 43

Ale to nie koniec każda z nas zadeklarowała dalsze domowe szycie jasiów.

A oto i my

Dziewczyny serdecznie Wam dziękuję za to że mogłam Was poznać bo jesteście wspaniałymi kobietami i za to, że mogłam z Wami pracować i się od Was uczyć. Np pierwszy raz w życiu cięłam nożem krojczym na macie, niesamowita wygoda. Jesteście wspaniałe, a te co ich nie było niech żałują.

PS. Właśnie jem do kawy ciasto rabarbarowe Beaty, oraz pyszne ciacha Agi to ciemne to mój faworyt, choć Ali smakuje bardziej jasne :) ummmmm