O tolerancji słów kilka bo mi sie zebrało i wylało...

Tak bardzo zasmuca mnie ludzka nietolerancja ;( nie mówię tu nawet o paradzie równości, która jest skrajnym przypadkiem nietolerancji i po prostu serce boli, kiedy słucha się co takiego się tam działo, ale mówię o zwykłym prostym życiu kiedy osoby, uchodzące za ekspertów, mówiące fajne mądre rzeczy zauważają, że ktoś robi/ma inaczej. Wtedy zaczyna się nagonka na te osoby, a inni ślepo wierzący w daną ideę idą za tym i plują. Naprawdę nie wiem skąd się to wszystko bierze, jeśli jesteśmy fajnym ekspertem w danej dziedzinie, to może pokazujmy jak coś zrobić dobrze, w dobry – fajny sposób a nie oceniajmy, że ktoś inny zrobił źle. Nosiłam się z zamiarem napisania tego postu od parady równości, leżało mi to gdzieś w głębi serca, a dziś osoba, którą obserwuje dodała na swoim profilu zdjęcia celebryty, który robi coś inaczej niż ta dana osoba sobie zaplanowała. Posypał się hejt, oskarżenia, obrażanie.  Nie wiem czemu nie przychodzi do głowy ludziom, że ktoś może robić coś inaczej. Ja na przykład nie lubię buraków, ale nie mówię, że ludzie którzy lubią buraki to są źli czy głupi, oni po prostu lubią co innego. Dlaczego nie możemy uszanować tego, że ktoś lubi coś innego, że ktoś myśli inaczej, lub czuje czy kocha inaczej. Czy jak ktoś zapakuje jedzenie w torbę foliową to oznacza, że jest zły i głupi? Może ta osoba nie wie jakie skutki przynosi plastik dla naszej planety? A może tę torbę foliową ma od jakiegoś czasu i wielokrotnie używa w podróżach? Czy jak ktoś kocha osobę tej samej płci to oznacza, że możemy go obrażać i mówić mu różne przykre rzeczy? Czy jak ktoś je lub nie je mięsa to jest gorszy lub lepszy? Z jakiego powodu uczymy nasze dzieci tej nietolerancji? Dla dzieci każdy jest równy i ten co ma nogi i ten co jeździ na wózku, no może ten wózek jest odrobinę fajniejszy bo taki inny i nikt tego nie ma. Dzieciom tłumaczymy, że jedni są wysocy a inni niscy, że tak już jest i by się nie martwiły, że są najniższe w klasie, z drugiej strony sąsiada nazywamy „kurduplem”. Czemu tak trudno nam przejąć od dzieci taką akceptację świata, że można mieć różne pomysły na jedną rzecz. Można lubić różne rzeczy, albo takie same. Czy jeśli pokażemy, że ktoś zrobił coś gorzej staniemy się fajniejsi? Czy będziemy mieć większe poczucie własnej wartości bo my to tacy wspaniali niby jesteśmy? To poczucie jest bardzo złudne i jeśli ktoś wie ile jest wart, to wie jakie ma przekonania, niezależnie czy jakiś celebryta spakował się w plastik czy bawełniane torby. Co lato pojawiają się posty, a my jesteśmy grubi i też możemy tacy grubi chodzić na plażę, bo jesteśmy fajni mamy przyjaciół, a wy chudzi to jesteście wiecznie niezadowoleni i smutni. A czemu nie pojawiają się posty typu: na plaży są i grubi i chudzi ludzie, są też czasem tacy przeciętni, jedni są smutni, inni są weseli. Jedni mają rodziny, a inni wolą życie w samotności. Jedni kochają koty a inni psy. Jedni dążą do celu za wszelką cenę, inni szybko się poddają, a czy naprawdę ważne jaki mają obwód talii? Czy ważne czy są blondynami czy brunetami, oraz jaki mają kolor oczu? A może warto skupić się na sobie, swoich przekonaniach, pozytywnym nawoływaniu do zmian, pokazywaniu jak fajnie coś można robić, bez krytyki tych innych. Z pełną akceptacją. Tak, ja mam inne poglądy, ale nie jestem Tobą, możemy o tym porozmawiać, ale szanuję Cię jako człowieka. Szanujmy siebie i szanujmy innych, niezależnie czy nasze poglądy są takie same, czy też odmienne. 

 Dzisiaj w związku z tym, że tak psychologicznie to nietypowy ogórek dla Was, nietypowy nie oznacza że gorszy. 

Zapraszam do dyskusji jeśli tylko ktoś ma ochotę.

Diana